بعد از صعود ها بوگو گيلکى رو حتما بايد گوش کرده باشيد ------------- یکشنبه بعد از بازی عبدالرضا:ای بابا ...کی اشک داداشمو در آورده ...؟سعید جون کاپی ببین میلاد داره میگه ارژانتین جلوعه
مجتبی با سر و صدا وارد میشه :
ووووووووو ...
سعید نگاهی بهش میندازه و گریه ش شدت میگیره
عبدالرضا : الله اکبر ...واسه چیه اخه؟
سید و شهرام دارن وسط رختکن رژه میرن
فرهاد با کوله میدوعه سمت در:دعوا دعوا سید و شهرام و امیرم پشت سرش...
مجتبی از پشت پرده بدون لباس میاد بیرون میدوعه پشت سرشون
ظریف:اینا تنشون میخاره ها...خوش خبر جون فدات بشم که هسی وگرنه اینارو باید از تو کلانتری میکشیدم بیرون
خوش خبر با حسرت سر تکون میده :بسی رنج بردم در این سااااااال سی...
همه با سر و صدا بر میگردن:اوووووووو
سعید یهو دست از گریه بر میداره...:چتونه اخه؟
فرهاد با کوله :بیکاز آیم هپی!
سعید دوباره سرشو میذاره رو پاش وادامه میده عبدالرضام همچنان شونه هاشو
میماله سید و شهرام با هم حرف میزنن دوتا فرهادا و ارمینم دارن بلند بلند
میخندن یهو مهدی میزنه زیر گریه
عبدالرضا:ای بابا...چه خبرتونه؟
هیشکی توجه نمیکنه
عبدالرضا با داد: میگم چه خبرتونهههههههههه؟
همه ساکت میشن
عبدالضا :ایول تا حالا این همه عادم بهم توجه نکرده بودن!
مجتبی خیز میگیره سمتش
میلاد : داداش بیا برو یه چیزی بپوش این خبرنگارا الان میرسن
مجتبی : پس فکر میکنی برا چی در اوردم
همه سعید گریش شدت میگیره
دیگه سید و شهرام صداشون در میاد سید به شهرام چشمک میزنه میرن پیشش سید
دست میندازه سعیدو بلند میکنه در گوشش میگه : کاپی پاشو بریم دوش بگیریم
اصن امروز مهمون من ...همه کیسه کشی هم ماساژ سعید
شهرام :نداشتیما
همین که میرن بیرون فرهاد و مجتبی میپرن وسط فرهاد :عادل داداش میفمی چی
دوس دارم دیگه..همونی که خودتو مجتبی یادم دادین...قربون حنجرت...
عادل: آخ می جانِه یاره دَگودوبو قَبای گالشی...
ترجمه : یار عزیزم لباس دهاتی پوشیده بود
فرهاد با علامت به مجتبی : البته الان هیچی تنش نیس
-- همه با هم آها بوگو...
همه میپرن وسط
عادل :اَمَرِه بجار بمه بو زحمت بکیشی
ترجمه :اومد مزرعه ما کلی زحمت کشید
همه :آهـــــــــا بوگــــــو
فرهاد میچرخه سمت ظریف و یه ریز (!) میاد:عاره اصن شخم میزد... رو به میلاد:گاو اهن بود اصن
عادل:می چلچرانه
ترجمه: وقت خوشی منه
امیر :ای ای
عادل :می چلچرانه
امیر :ای ای
فرهاد دسشو میبره زیر موهاش و قر درشـــــــت میده!
عادل :ایمشب شیمی خونه ور شیرینی خورانه
همه :آها بــــــــــــوگو
ترجمه :امشب خونه شما بله برونه
فرهاد با چشم و ابرو علامت میده به مجتبی مجتبی بهش اخم میکنه عادل با قر
میاد وسط :دِ گوته منِّم ، شو خوته منِّم، آفتابه سنگینه جور گیته منِّم
همه :آها بــــــــــــوگو
ترجمه :دیگه نمی تونم بگم ، شب نمی تونم بخوابم ، آفتابه سنگینه (!!!!) نمی تونم بلندش کنم
فرهاد:منــــــــــــم حســــــــــاس!کی شه بازیا تموم شه؟!
عادل : چندی مو پوس وا بکنم ای پرتقاله آه
همه :آها بــــــــــــوگو
ترجمه :تا کی باید این پرتقال رو پوست بکنم؟
فرهاد میره سر کوله ی شهرام و یه موز بر میداره شروع میکنه پوست کندن..
مجتبی:این پرتقاله تو گنبد شما؟؟؟
فرهاد ایشی میکنه و میچرخه سمت سامان و با عادل همخونی میکنه : چندی نیگا وا بکونم بلندی براره
ترجمه:تا کی باید نگام به برادر بلندم باشه
سامان که کلمه بلندو فهمیده با ذووووق :آها بــــــــــــوگو
فرهاد محکم میزنه پس گردنش : بلندی برار نگودوبو می دیله کاره
ترجمه:برادر بلندم کاری که من میخوام رو نمی کنه
همه: آها بوگوووووو
سامان : چی؟؟؟؟؟؟
عادل : ایمروز نشاس وا بکونیم فرده دوباره
همه :آها بوگو ترجمه :امروز باید نشای برنج رو بکاریم چند روز بعد هم وجین کنیم
عادل: می چینی کاسی
امیر : ای ای
عادل :می چینی کاسی
امیر :ای ای
فرهاد دست میکشه تو موهای میلاد: قوربن بشوم لاکوی تی چپ راسی
ترجمه :قربون اون فرق کجت برم دختر
میلاد فقط لبخند میزنه فرهاد و مجتبی و عادل که میلادو اسکول کردن میترکن از خنده