عبادی پور: مردم به ما پشت کنند، دیگر برای چه بازی کنیم؟

          نوین جوان  
            بازدید : 151
          
           نظرات (0)
        

نمی خواست حرفی بزند. می گفت مگر حرفی هم مانده؟ اما وقتی راضی شد، سر درد دلش هم باز شد. میلاد عبادی پور دریافت کننده تیم ملی والیبال. او خیلی صریح حرف می زد و حتی به اشتباه خودش و همقطارانش هم اعتراف کرد. او که این روزها با تیم شهرداری ارومیه برای لیگ برتر تمرین می کند اما هنوز خستگی اش در نرفته. با اینکه خودش می گوید:« جام جهانی تمام شده و باید به فکر مسابقات بعدی باشیم.» اما انگار مرور خاطرات تلخ باخت های تیم در جام جهانی او را هنوز رها نکرده است.

*همه شما قبل از جام جهانی با انگیزه بودید و حرف ،حرف سهمیه المپیک بود. چی شد؟

ما خیلی دوست داشتیم در بازی اول خیلی به ولاسکو ثابت کنیم که حرفهایش درست نبود،برای برد به زمین رفته بودیم و بچه ها هم سرحال بودند ولی کمی بد شروع کردیم و اسیر تکنیک های ولاسکو شدیم. در این شرایط بازی از دستمان در رفت. با باخت به ارزانتین همه حب و غرورمان شکست. ما از پنج بازی مرحله اول حداقل روی چهار بردش حساب کرده بودیم اما باخت به آرژانتین انگیزه هایمان را نابود کرد. از طرفی انتقادات، استرس های بازی و ترس از باخت هم به جان بچه ها افتاد و کارایی آنها را پایین آورد.

*با همان یک باخت تیم بی انگیزه شد و در سراشیبی افتاد ؟

نه. اصلا این طور نیست. بعداز باخت اول دو بازی را بردیم. در آن دوبازی تیم با روحیه صد درصدی بود. در بازی با لهستان هم دو ست بردیم که لهستان از ست سوم تاکتیکش را تغییر داد و ما را اسیر کرد و سه ست بعدی را هم برد. با این دو باخت ترسمان بیشتر شد و کاراایی کمتر. کم کم بچه ها به حساب و کتاب برد و باخت برای وضعیت تیم افتادند.

*کاری که هر وقت در تورنمنتی انجام دادند آنها را بیشتر اذیت کرده.

بله. چرتکه انداختن تیم را اذیت می کند. از طرفی ما برای سهمیه رفته بودیم. استرس اینکه نباید ببازیم ، چطور بازی کنیم تا ست ندهیم وبرنده باشیم و... شرایط را سخت تر می کرد. با این حال ما با همه توانمان بازی کردیم. حتی مقابل لهستان و روسیه. البته برابر ایتالیا ضعیف بودیم اما مقابل امریکا و ژاپن نه. ما با صدرصد توان بازی می کردیم اما باخت به ایتالیا و امریکا کارمان را ساخت. دیگر کورسوی انگیزه ای هم نمانده بود. بچه ها بعداز چهار، پنج باخت هیچ انگیزه ای نداشتند،چرا که دیگر مطمئن بودند صعود نمی کنیم.

*یعنی دیگر برایتان فرقی نمی کرد و خوب بازی نمی کردید؟

ما همه زورمان را زدیم. کم کاری هم نکردیم. اما بدون انگیزه زورمان به تیم ها نمی رسید. هرچند ایتالیا با یک باخت سهمیه گرفت . با همه توان بازی کردیم و تنها یک ست از امریکا گرفتیم. به جز ژاپن به بقیه تیم ها باختیم. البته اگر لهستان را برده بودیم ورق برمی گشت و شک نکنید ما روسیه را سه امتیازی می بردیم و حتی شاید ایتالیا را. به زاپن هم مهلت نمی دادیم و استرالیا و کانادا را هم شکست می دادیم. بعد هم شرایط جور دیگری بود اما نشد.

*انگار جدای از بی انگیزه گی ،حاشیه ها هم بدجوری بلای جان تیم شد؟

همیشه پشت تیم های بزرگ چه والیبال ، چه فوتبال شایعات زیادی هست که نباید صد در صد آنها را باور کنیم. هرچه باشد. می گویند دو بازیکن با هم بزن بزن کرده اند ،اگر درگیری بود که بچه ها به زمین نمی رفتند . حتی بچه ها در صورت هم نگاه نمی کردند. اصلا همچین چیزی نبود. بچه ها همه یکدل و منسجم بودند. نمی دانم چرا با باخت به آرژانتین انگیزه بچه ها نصف شد. ما از بازی اول تا روسیه خودمان را روی سکو می دیدیم. شاید اشتباه ما همین بود که روی برد حساب کرده بودیم ، بدون اینکه درصدی هم برای باخت گذاشته باشیم.

* تیم ایران درجام جهانی نتیجه خوبی نگرفت اما در رنکینگ جهانی هشتم شد. این یعنی بدشانسی؟

باید قبول کنیم بین بهترین های دنیا بودیم.اما نشد که نتیجه خوبی بگیریم. باختیم اما باخت عار نیست. بازی با تیم های باتجربه خیلی سخت است. ما رفته بودیم تا با بازی خوب رنکینگ مان هم به چشم بیاید اما نشد. همه توانمان را هم گذاشتیم . نمی خواستیم بازنده باشیم. برنده نشدیم اما کم کاری نکردیم.همه برنامه امان نتیجه در رقابت با ابرقدرتها بود.

*می دانید والیبالی ها با باخت در جام جهانی محبوبیتشان کمتر شده است؟

شاید مردم به خاطر برآوردن نشدن توقعاتشان حق داشته باشند. اما من می خواهم به انها بگویم همه چیز با باخت در تورنمنت تمام نمی شود. جام جهانی فقط تورنمنت بود مثل لیگ جهانی. درست است که سهمیه نگرفتیم اما همه چیز تمام نشده. شال آینده هم هست و ما هم شانس خیلی زیادی داریم تا سهمیه المپیک بگیریم.من مطمئنم مردم ما را درک می کنند که زیر فشار بودیم. دوباخت اول فشار انتقادات، استرس نباختن و... بازیکنان هم ظرفیتی دارند مثل بقیه آدمها.یه یک کامپیوتر هم برنامه زیادی بدهیم هنگ می کند. چه برسد به ما.... انسان جائزالخطاست. یعنی کسی در زندگی خطا نکرده؟ ما هم نمی خواستیم اما پیش امد. حالا هم دوست دارم مردم به والیبال پشت نکنند.ما تورنمنت مهم دیگری داریم . اگر مردم به ما پشت کنند ما چه انگیزه ای داریم؟

*پس در ژاپن به شما خیلی سخت گذشت؟

روزهای خیلی بد و سختی بود. تک تک بچه ها خدا،خدا می کردند جام جهانی زودتر تمام شود. خیلی تحت فشار بودیم. ما شروع بدی داشتیم و به جای برد می باختیم، به خاطر مردم زحمت می کشیدیم نمی خواستیم بد باشیم اما هیچ چیزی جفت و جور نمی شد.

ارسال نظر برای این مطلب