توپ و تور > والیبال - 7 تیرماه سال پیش بود که تیمملی والیبال ایران، در ایتالیا همه را انگشت به دهان گذاشت. هیچکس فکرش را هم نمیکرد اما اتفاق افتاد؛ والیبالیستهای جویای نام ایرانی، لاجوردیپوشان پرآوازه ایتالیا را در ورنا 3-یک شکست دادند، اتفاقی بینظیر در دنیای والیبال که مثل بمب صدا کرد و لقب شگفتیساز را به ایران داد. از آن روز همیشه به عنوان روزی تاریخی در والیبال ایران و دنیا یاد میشود.
دوباره تاریخ تکرار شد... والیبال ایران و ایتالیا یکسال بعد در لیگ جهانی به هم رسیدند. ایران شگفتیساز، از ساعت 23 فردا شب با بازی در هفته دوم، لیگ جهانی را استارت میزند، دیداری که هرچند خاطره خوش پیروزی سال قبل را برای ایرانیها تداعی میکند اما این بار سختتر هم هست. شاید به همین خاطر و توقع مردم برای پیروزی استرس ملیپوشان را بیشترکرده. امیر خوشخبر هم به این مسئله اعتراف میکند:«برد سال قبل و توقع بالای مردم برای تکرار نتیجه، استرس بچهها را بالا برده چراکه بچهها میخواهند خیلی چیزها را ثابت کنند. به نظرم با کم شدن استرس، تیم بهتر کار میکند.»
از طرفی لاجوردیپوشان هفته اول لیگ جهانی با دو پیروزی مقابل برزیل در خانهاش، ضرب شستی را به ایران نشان داد. این تیم سال قبل با باختی که ایران در شهر ورنا برایش ثبت کرد، حالا همه جوره خودش را برای جبران مافات آماده کرده است. تنها تغییر این تیم خداحافظی ساوانی کاپیتانش است. امانوئل بیرارلی کاپیتان جدید، جیری کوار، سیمونه پارودی، ایوان زایتسیف، دراگان تراویکا، پیانو ماتیو، با سالواتوره روسینی(لیبرو) برای ایتالیا بازی میکنند. در مقابل زایتسیف با امتیازاتی که به تنهایی از برزیل گرفت، همراه جیری کوار دو بازیکن کلیدی تیم سرزمین چکمه هستند. دفاع اسپکهای او تقریباً محال است.
در صورتی که دریافت اول ایتالیا خوب برسد، تراویکا پاسهای بریدهای برای زایتسیف میسازد که مهار آن کار سختی است. پیانو ماتیو یکی از بهترین دفاع روی تورهای دنیا، کمتر اجازه میدهد تا اسپکهای مهاجمان رد شود و دفاع محکم ایتالیا هم را به بقیه خوانهای سخت این تیم باید اضافه کرد. اما طرف دیگر، تیم ایران هم با ایران سال قبل تفاوت دارد. به جای ولاسکو حالا اسلوبودان کواچ صربستانی روی نیمکت مینشیند؛ مربیای که لقب بهترین مربی باشگاههای ایتالیا را یدک میکشد اما این تنها تغییر ایران نیست. حمزه زرینی و فرهاد ظریف به خاطر مصدومیت غایب هستند. رحمان داودی هم نتوانست نظر کادرفنی را جلب کند و به تهران برگشت. شاید حالا بیشترین دغدغه کادرفنی دریافت، توپگیری و حمله باشد.
اما کواچ با اینکه میداند قدرت تیمش کم شده ترجیح میدهد به جای بروز نگرانی به بقیه بازیکنانش اعتماد کند:«آسیبدیدگی بازیکنان کمی قدرت واقعی تیمم را کم کرده. مثلاً مصدومیت حمزه زرینی که یکی از بهترین مهاجمان ایران است، مانند این است که ایتالیا بدون ایوان زایتسیف بازی کند اما ما میتوانیم با کمک هم با بازی خوب پیروز شویم.» در نبود زرینی و ظریف، میلاد عبادیپور، علی مباشری، فرهاد قائمی و عبدالرضا علیزاده مأموریت دارند با دریافتهایشان، هم زایتسیف را ناکام بگذارند و هم با رساندن توپ به سعید معروف، مهاجمان را برای گرفتن امتیاز تغذیه کنند. سرمربی تیم روی این قضیه صحه میگذارد:«در کنار علیزاده، میلاد عبادیپور و فرهاد قائمی هم دریافتکنندههای خوبی هستند و مشکلی برای دریافت ندارند. البته میتوانیم از مجتبی میرزاجانپور هم استفاده کنیم که توانایی بالایی در حمله به ویژه در زمینه توپهای بلند دارد.
البته او برای دریافت سرویسهای موجی مشکل دارد اما حضورش فرصت میدهد تا در شرایط مختلف تغییرات تاکتیکی داشته باشیم.»کواچ که روزهای زیادی نیست به تیم جدیدش آمده حالا خوب میداند گرفتن اولین پیروزی با سرویس خوب، دریافت و بازی کم اشتباه ممکن است:«زمانی که در لیگ ایتالیا مربی پروجا بودم، با بازیکنان ملیپوش این کشور کار میکردم و میدانم که از سرویسهای موجی ایرانیها میترسند. این موضوع میتواند فرصتی برای ما باشد تا سپاهی برای مقابله با ایتالیا آماده کنیم.»
باید دید فردا شب اسلو بودان کواچ میتواند دومین مربی شاغل در ایتالیا باشد که با ایران، تیمملی لاجوردیپوشان را شکست میدهد یا نه؟