وی افزود: باید دید یک کانون یا آکادمی و یا مدرس والیبال چه هزینه هایی دارد. برای مثال جذب یک مربی ژیمناستیک، معلم زبان و امکاناتی نظیر توپ و تور، کش و وسایل بدنسازی چقدر هزینه دارد. آیا با این دریافتی ها واقعا تاسیس یک آکادمی والیبال در شهری مثل تهران با این شهریه ها امکان پذیر است؟ شاید در شهرهای کوچک این موضوع محقق شود اما من به شما قول می دهم طبق این آیین نامه، تاسیس آکادمی در تهران امکانپذیر نیست. کسانی که این آیین نامه را نوشته اندبروند و بپرسند اجاره یک سالن در تهران چقدر است.

سرمربی سابق تیم ملی نوجوانان ایران با تاکید بر حضور مربیان مجرب در کانون های والیبال گفت: باید دید افرادی که در حال حاضر برای تاسیس آکادمی ها مجوز می گیرند، چه تخصص و سابقه ورزشی دارند. باید دید چقدر توانایی انتقال فن و تکنیک های والیبال را دارند. از نظر من این که یک نفر فقط کارت بین‌المللی مربیگری داشته باشد نمی تواند فرد مناسبی در این باره باشد. از طرفی باید دید فدراسیون والیبال چه امکاناتی و برنامه های حمایتی را برای تاسیس آکادمی های والیبال در نظر گرفته است.

ایرج مظفری خاطرنشان کرد: من تعجب می کنم چرا در آیین نامه فعلی هیچ بندی درباره افزایش قیمت کلاس ها برای سالیان بعدی بر اساس تورم درنظر گرفته نشده است. از سوی دیگر هیچ گونه نیروی انگیزشی و امکاناتی از طرف فدراسیون برای تاسیس و توسعه آکادمی ها لحاظ نشده است. من نوعی چه سودی می برم که برای تاسیس و سرمایه گذاری در آکادمی های والیبال ترغیب شوم. همچنین در این آیین نامه وظیفه نظارت بر آکادمی های والیبال را بر عهده انجمن اولیا گذاشته اند. واقعا این موضوع چقدر درست است والدینی که خودشان اصول ورزشی را نمی دانند چگونه می توانند به کار یک مربی نظارت کنند.

کاپیتان اسبق والیبال ایران تاکید کرد: اصل قانونمند کردن آکادمی های والیبال بسیار خوب است اما اینکه فدراسیون والیبال به عنوان یک ارگان موفق چرا این آیین نامه را تا این حد ناقص منتشر کرده، جای سوال دارد. کمیته استعدادیابی فدراسیون باید این موضوع را بررسی و بازنگری کند. از نظر من به عنوان فردی که سالهاست مدارس والیبال را اداره می کند، این آیین نامه اصلا کاربردی نیست.

مظفری در ادامه انتقادهایش پیشنهاد تعامل فدراسیون والیبال با سایر ارگان ها را مطرح کرد و گفت: کاش فدراسیون مربیانی را که واقعا برای استعدادیابی و پرورش بازیکن مناسب هستند را گزینش می کرد و یک تعداد افراد مشخص را به آکادمی ها پیشنهاد می داد. از نظر من فدراسیون والیبال باید با موسسات، بانک ها، نیروی انتظامی و ..سایر ارگان هایی که امکانات سخت افزاری نظیر سالن در اختیار دارند، وارد مذاکره شود. فدراسیون اگر می خواهد مربیان پایه را فعال کند، باید فضای کار به آن ها بدهد. مربیان بزرگ مثل عمو صالح و فاروق فخرالدینی باید در این حوزه وارد عمل شوند و از دانش و نام این افراد برای توسعه والیبال بهره ببریم.

وی در پایان گفت: نباید این قدر سطحی نگری در تدوین آیین نامه وجود داشته باشد. ما می خواهیم با نقدهای خود تاثیر مثبتی بر توسعه بگذاریم. تمام کسانی که تجربه کار در حوزه آکادمی های والیبال دارند، می دانند که هفته ای سه جلسه تمرین در تهران با این شرایط ترافیک و ساعت کار مدارس اصلا امکانپذیر نیست. از ابتدا باید واژه آکادمی را درست معنی کنیم. باید در کنار والیبال امکانات دیگری را به طور رایگان فراهم کنیم. یک آکادمی والیبال مربی ژیمناستیک، چشم پزشک و .. می خواهد. حالا با تمام این موارد باید دید شهریه های مورد نظر آیین نامه اصولی است یا خیر. البته امیدوارم استدلال مسئولان فدراسیون را هم در این باره بشنویم. شاید مدتی قبل در این باره تصمیم گرفته اند اما حالا در همین سال گذشته قیمت های اجاره سالن و بیمه خیلی فرق کرده است و این آیین نامه نمی تواند در این زمان کارآمد باشد. باز هم تاکید می کنم که اصل کار خوب است اما مفاد آیین نامه خیلی سطحی تدوین شده است.